با سپری شدن روزگار خلفای راشدین ، حکومت به خلفای بنی امیه رسید. در این زمان تغییرات فراوانی در اساس دین مبین اسلام پدیدار گشت . مساوات و برادری و تقوی و پرهیزگاری که از مقررات این دین به شمار می رود در نتیجه ی عصبیت عربی و خودخواهی بنی امیه به کلی از میان رفت و جای خود را به ظلم و ستم و شکنجه و آزار و تحقیر و توهین نسبت به ملل غیر عرب - موالی - داد.
بخصوص با خلافت معاویه بن ابو سفیان دستگاه ساده و بدون پیرایه خلافت اسلامی رنگی دیگر گرفت . بوریا و فرش ساده ای که عمر در مسجد مدینه روی آن می نشست و به امور مسلمانان می پرداخت و علی بن ابی طالب (ع ) همچون فقیرترین مردم می زیست و حتی برادر خویش را از دیگران مستثنی نمی دانست در این دوران ، تبدیل به فرش های گرانبها و قصرهای باشکوه سلطنتی گردید، نگهبانان ، حاجیان خاص با لباس های فاخر و پر نقش و نگار، در دربار او به خدمت گمارده شدند.

لینک های طلایی :